Gizlenen Sahtelik
Gizlenen SahtelikSis perdesiyle kapalı yol dönecek kadar zaman da yok
Vicdanının sesini duyman zor
Küçüldüğün kadar büyüyemezsin gözümde
Ruhundaki pisliklerle yok oldun dün
Artık ne bir ismin var dilimde ne de son bir hece
Sevgi ey yüce duygu seni de çöpe attılar benimle birlikte
Şu yapmacık insanların arasında yerimiz ne kadar da dar
Her geçen gün lanatler yağdırılan şu sokakta
Uykusuz, körkütük sarhoş beyinlerimizle oynanan şu saçma oyunda bir tiyatro perdesi selamlar bizi
Kalk, kendine karşı gelen içindeki asiliğe diz çöktür
Cehennemin ayak sesleri yavaş yavaş içine işlemeye başladı bile
Ya cennetin kapıları , görünmüyor artık çocukluğum kadar uzakta kaldı
mart ayazında kalbimi söktüğüm bir akşam daha
hayat sen ne kadar da acımasız tuzaklarla dolu aciz bir düşmansın
beni yıkman bu kadar mı zor
Üstüme cephanenle gelecek kadar mı küçüksün benden
Kanım asil, ruhu soysuzlarla bezenmiş şu sahtelikte
gene yenemediler beni, masum hayallerimi pervasızca yıkıp gidenler onca rezilliklerine rağmen
Ruhumun karamsar çocuklarını bereberimde götürüyorum zamanda kaybolan yıllarıma rağmen
Güvendiklerim birer canavar bense onları besleyenmişim meğer,
artık ortalıkta kaybolan küçük bir kız çocuğu değilim
o sevimli yaratığı öldürdün kalbimde son kırıntısıyla kalan güvenimi de yanında taşırken
seçimini yaptın yaktın gemileri
denizim sendin oysa...
yüzmeye cesaret edemez kalbim
denizini kaybetmişken,
bir damla suda hayaller kuran şu biçare gönül
bir damlada da boğuluyor işte
yağmurlarla ıslandığım bir akşam daha kapladı içimi
gitiğin gün başladı yağmur damlalarımın izi
denizim yağmura karıştı sel götürüyor içimi.....
özlemce