Po36
Saçma Sapan Şiirler Senfonisi - 7
Mevzilerimize çekilmiş
Düşmanın sığınağından çıkmasını bekliyorduk.
Sürüne sürene,üstümüz toz içinde
Düşmana aklaştığımız her milim,
Kalbimize umutsuzluk damlıyordu.
Islanıyordu ayakkabılarımız,
Ayakkabılarımız delik.
Elimizde ne bir silah ne de bir derman kalmış.
Böyle bir durumdayken
Sığınağından çıkar düşman.
Kapı önünde oturur,uyuyakalır.
Olacakdır elbet bilse bizi bin pişman.
Yürüdükçe artıyor içimizdeki heyecan.
Ayağa kalkıp saldırdık düşmanın üstüne,
Allah Allah sesleri dillerimizde,
Küfürler savurarak geldi üstümüze,
Elinde tek silahı sopası,
Ölmüştü on yıl evvel kocası,
Cadı süpürgesi suratlı Rahime Teyze,
Mahallenin demirbaşı, kocakarısı.
Arkası sağlam sanki bir tanker parçası,
Kat kat giysileri altında gerçek bir komutan.
Kaçıyorduk bu düşman vermiyor aman
Elimiz boş durmaz biz de kahkaha patlattık;
Dayanamaz düşman buna
O durdu, bizse kaçtık.
Tam düşmanı püskürtmüş
Dönüyorken mevzimize,
Aramızdan hainler baş gösterdi
Annelerimiz dağıtmıştı bu şanlı orduyu
Kulaklarımızdan tutarak.
Yıllar geçti
cadı süpürgesi suratlı Rahime Teyze'yle
Oyalanarak.
Bir an baktık ki toz içinden kurtulmuş üstümüz.
Ayakkabılarımız delik değil,
Islanmıyor ayaklarımız.
Ve gün geldi düşman devrildi mezarına.
Cadı süpürgesi suratlı Rahime Teyze'nin
Malları satılacaktı yandaşları tarafından zararına.
Bense yamalı çoraplarını istedim
Bu da benim payımdı işte.
Cadı süpürgesi suratlı Rahime Teyze
Beşinci yamaydık çorabında,yırtık olan bizler.
Altıncı yamayı dikip giydim çorabını.
Adam olamazdık bu çorabı giymeden ayaklarımıza.
Cadı süpürgesi suratlı Rahime Teyze
Sen çekildin savaştan,
Bizse teslim bayrağını açacakdık gitmeseydin.
MUSTAFA ERDOĞAN(M.E.)