61. Sone
:::: 61. Sone :::: Bitap gecede ağır gözkapaklarımın Görüntünle açık durması mıdır muradın? Arzun bölünmesi midir uykularımın? Sana benzer gölgeler bakışımı mı kandırsın? Yuvasından bu denli uzak, özünden gönderdiğin Ruhun mudur, yaptıklarımı gözlesin? Bulsun diye bende utançları ve aylak saatleri, Kıskançlığını doğrulasın ve onaylasın diye seni. Ah hayır! Çok olsa bile sevgin, öyle büyük sayılmaz: Benim aşkımdır, gözlerimi kapatmaz; Gerçek aşkımdır bozan huzurumu, Senin için nöbet tutarım zamanlar boyu. Çünkü bekçiliğini yaparken, bir yerlerde uyanıksın: Benden çok uzakta, başkalarınaysa çok yakın William Shakespeare :::: Sonnet 61 :::: Is it thy will thy image should keep open My heavy eyelids to the weary night? Dost thou desire my slumbers should be broken While shadows like to thee do mock my sight? Is it thy spirit that thou send'st from thee So far from home into my deeds to pry, To find out shames and idle hours in me, The scope and tenure of thy jealousy? O, no, thy love, though much, is not so great; It is my love that keeps mine eye awake, Mine own true love that doth my rest defeat, To play the watchman ever for thy sake. For thee watch I whilst thou dost wake elsewhere, From me far off, with others all too near.
William Shakespeare
