Po3
Yürüyemedi yerlere kapaklandı birden
Etrafta kahkahalar gülmeler
Acayip kızardı bizimki
Ne ağlar ne de sızlar
Kalkmayı denedi; kaldıran yok
Bu kadar rezillik yeter
Kalkamadı düştü kaldı yeniden
Arkası üstü hemde beter mi beter
Sıra dağlar sarsılmıştı derinden
O zaman ağladı; ağlıyordu derinden
Yine de kaldırmadı kimse zavallıyı
İnsanlık ölmüşmüydü en pamuk kalplisinden
Kalkabilse bir daha düşmezdi ya
Nasıl kalkacaktı yere düşmeden?
Gökyüzüne baktı elleri paslı
Özellikle gökyüzüne
Güç verdi ona gökküre
Kalkmaya başladı yavaş yavaş
Ayakları bastı yere ilk önce
Zavallıcık kalkacak bence
Bir baktım ki kalkmış zaten
Tut bir de üç beş adım at sen
Tana düşüverdi yeniden
Alkış koptu en ferferencisinden
Hakediyordu bu alkışları
31 günlük bir bebekti bu yürüyen
MUSTAFA ERDOĞAN(M.E)