Po50
Soluk Soluğa
Nefes nefestir yaşamak
Bir belirsizliği solursun uzun bir müddet
Yeter ki üzerine yazılacak bir şeyler olsun
Elimde mürekkebi tükenmiş bir kalem
Nefes nefestir hüzün
Bir karanlığı solursun uzun müddet
Yeter ki gözyaşında yüzülmek bilinsin
Elimde kumullar arasında bir vaha
Nefes nefestir sevmek
Bir gülümseyişi solursun uzun bir müddet
Yeter ki ateşi sönmesin kalplerin
Elimde küllenmiş bir ocak
Nefes nefestir insanlık
Bir yalnızlığı solursun uzun bir müddet
Yeter ki ışık olsun bebeklerin gözbebeklerinde
Elimde savaş çocuklarının gözyaşları
Nefes nefestir ölüm
Bir gerçeği solursun uzun bir müddet
Yeter ki mavi gökler buluşsun yeryüzüyle
Elimde yerle gök arasında bir boşluk
MUSTAFA ERDOĞAN (M.E.)