Po60
Kasımpaşa'ya BildiriBenim hiç mi önemim yok!
Sallanmasın diye masanın
bacağına kıstırılmış, üzerinde
ne yazdığı önemsenmeyen
bir kağıt parçacığı mıyım ben!
Benim hiç mi değerim yok!
İbiğinden yıllarca su akıtılmış,
nice abdestler alınmış,
sonra da mandal karşılığı,
bir eskicinin soğuk ellerine terkedilmiş,
küçük bakır bir ibrik miyim ben!
Benim hiç mi önemim yok!
Kestirmeden giden birinin ayakkabısına;
yalnızlık azabından kurtulmak için,
sımsıkı tutunan ve sonra da,
küfürler silsilesi eşliğinde,
ayakkabı tabanından zorla sökülüp atılan,
zavallı,sulu bir toprak mıyım ben!
Benim hiç mi değerim yok!
Sevdiğine ulaşmak için dağları delmiş,
kar,toprak,dağ,bayır demeden
dere tepe aşmış bir sevdalının
ayaklarını koruyan daha sonra,
yollara dayanamayıp paraparça olan
en nihayetinde bir kenara itilip,unutulan,
bir çift yaşlı potin miyim ben!
***
Köyü sel alacak dediler,
Kıçımı dereye set yapıp durdurdum.
Secdeye varıp,
Kıçımı ilah ilan ettiler.
Asıl ilah kocaman bir kaya oturttu
Kıçımın yerine.
Akabinde o güzelim,o kutsal kıçımı
Ufacık çocuklar bile tekmelediler.
MUSTAFA ERDOĞAN (M.E.)
Şiirler - Ana Sayfa
