Po6
Kayıp Dünya
Gecelerin uzun akşamların mavi olduğu günlerdi
Eylül ayıydı sanırım
Ellerim ceplerimde kuzeye yol aldıkça geceler uzuyordu
Bir garip bitmeyen bir gece yaşayordu karanlık dünya
Koşarak geçtim yolun karşısına
Ufacık bir kedi göz kırptı dikiz aynama
Kulaklarım donmuş avuçlarım terliyordu o gece soğuktan
Hastane kapısına vardığımda
Gözlerim karanlıktı yarınlara bakmaya
Gözlerimden is süzülüp aktı, yılların acısı
Ölmüştü 25'lik Ahmet beyin karısı
Yanında eşlik edecek kocaman bir nur parçası
Gecelerin uzun akşamların mavi olduğu günlerdi
Eylül ayıydı sanırım
O gitti gideli; geceler hiç bitmedi
Karardı gözlerim;sanki güneşimi yitirdim.
MUSTAFA ERDOĞAN (M.E)
